ارتباط تعادل با استقلال در فعالیت های پایه و کارساز روزمره زندگی افراد مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس شهر تهران

مقدمه و اهداف مولتیپل اسکلروزیس یکی از شایع ترین بیماری خود ایمنی مزمن است. با توجه به اهمیت نقش استقلال در فعالیت های روزمره و ارتباط آن با تعادل هدف از این مطالعه بررسی ارتباط تعادل با استقلال در فعالیت های پایه روزمره زندگی  بیماران مالتیپل اسکلروزیس شهر تهران است. مواد و روش ها در این مطالعه مقطعی، 40  بیمار مولتیپل اسکلروزیس به صورت غیر احتمالی ساده ( 20 نفر مرد و 20 نفر زن)  با میانگین سنی (455/7) 25/39 سال ومدت زمان گذشته از بیماری (488/15) 85/35 شرکت کردند. تمامی افراد شرکت کننده توانایی راه رفتن بدون استفاده از وسیله کمکی و هم چنین توانایی انجام مستقل فعالیت های روزمره را داشتند. آن ها در یک جلسه با درنظرگیری زمان استراحت با استفاده از شاخص های تعادلی برگ، بارتل، لاتون و fim مورد ارزیابی قرار گرفتند. یافته ها بنابرنتایج آزمون هم بستگی پیرسون با اطمینان 95/0 ، ضریب هم بستگی تعادل با شاخص بارتل 396/0 و سطح معناداری 011/0 ، ضریب هم بستگی تعادل با شاخص لاتون 415/0و سطح معناداری 008/0 ، ضریب هم بستگی تعادل با شاخص fim 484/0و سطح معناداری 002/0 بود که به دلیل 005/0>p  رابطه بین تعادل با شاخص های بارتل، لاتون و fim در بیماران مولتیپل اسکلروزیس معنی دار بود.   نتیجه گیری در این مطالعه به نظر می رسد عامل  تعادل می تواند وابستگی و استقلال این بیماران را در فعالیت های روزمره آتی و مشارکت اجتماعی افراد را تحت تاثیر قرار دهد. با توجه به این که همه ی بیماران داری درجاتی از استقلال در فعالیت های روزمره زندگی و تعادل بودند، پیشنهاد می شود مطالعات بعدی در جامعه آماری بزرگتر به صورت مطالعه ی طولی انجام گیرد.